որ եւ ԱՐՏԱԼԱԾ. Հալածական.
Ո՞չ իբրեւ զգռեհիկ մի արտահալած խուճապէր (պօղոս զսատանայ). (Ոսկ. փիլիպ. ՟Է։)
ԱՐՏԱՀԱԼԱԾ ԱՌՆԵԼ. Ի բաց հալածել.
Զթիւրութեանն արտահալած առնելով զաւանդիչս. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Արտահալած առնէր զնոսա ի վայելչական տնկոց դրախտին. (Զքր. կթ.։)
Զանկարգ ճամարտակելն արտահալած արարեալ. (Յհ. կթ.։)
Զդիւացն բազմութիւն արտահալածս արարեալ. (Անան. եկեղ։)